TR: Arzuhalci, emekliye ayrılmış, gerçek dünyada anlamını yitirdiği için alternatif bir dünyaya ışınlanmış, orada küçük şeylerden şikayet eden eski bir otomatik daktilo.
Kişilerin birey olarak hiç bir anlam ifade etmediği, duygularının, umut ve ideallerinin önemsenmediği, küçük dertlerin görmezden gelindiği, insanların yalnızca şirketlere ve devletlere ne kadar katkı sağladığıyla değerlendirildiği bir sistemde, insanı hiçleştiren kaotik bürokrasinin kapısında, küçük ve absürd şeyler, sistem içinde önemsiz varsayılan duygular için şikayet edip duran huysuz bir arzuhalci bekler.
Bir el sensörü vasıtasıyla ziyaretçinin stres seviyesini ölçen, derdini anlayan arzuhalci, fal bakar gibi hikayeler uydurur, ziyaretçinin ağzından fantastik makamlara, fantastik dilekçeler, mektuplar yazar. Bu dilekçeleri yok olmuş bir mesleğin mutsuz temsilcisi olarak, hala bildiği gibi tek tek daktilonun tuşlarına basarak yazar. Daktilonun altına yerleştirilmiş bir mekanizma, bir bilgisayar tarafından kontrol edilmektedir.
Tüm gün kapısında beklediği sistem tarafından yaratılıp, sonrasında da aynı sistem tarafından öldürülmüş arzuhalcinin dijital hayaleti canlanmış, ürettiği absürd hikayelerle büyük ve önemli kurumlarla, dilekçe yazma gibi bürokrasi çağrıştıran bir eylemle alay etmektedir.